Plaga samobójstw w naszym powiecie? Problem dotyczy także nastolatków

Jak wynika ze statystyk prowadzonych przez Komendę Powiatową Policji w Łęczycy, w 2017 roku odnotowano w naszym powiecie 8 (udanych i nieudanych) prób samobójczych, natomiast do połowy tego roku było ich już 7.

Dla porównania - w ok. dwa razy większym powiecie kutnowskim w 2017 odnotowano 97 prób samobójczych. Natomiast do połowy czerwca takich zdarzeń odnotowano 25.

Dlaczego ludzie decydują się na tak desperacki krok? Jak wyjaśnia nam psycholog, problem jest złożony i często składa się na niego wiele czynników.

- Wpływ na targnięcie się na swoje życie mogą mieć czynniki osobowościowe, kulturowe, sytuacja społeczna, rodzinna, doświadczenia życiowe np. odrzucenie przez grupę rówieśniczą czy znęcanie się. W dużym procencie samobójstwa związane są z zaburzeniami psychicznymi takimi, jak depresja, schizofrenia i alkoholizm. Współczesny świat sprzyja także występowaniu wielu stresów, człowiek pędząc i próbując sprostać najróżniejszym wymaganiom, często nie ma czasu budować odporności na stres – wyjaśnia psycholog, Sylwia Frydrysiak-Saczuk.

Wśród samobójców wysoki wskaźnik odnosi się do grupy wiekowej 45-55 lat. Niestety, na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się także wzrost udanych prób samobójczych wśród młodzieży.

- Najmniej prób samobójczych odnotowano wśród dzieci w wieku poniżej 14 lat. Znacząco wzrasta jednak liczba samobójstw w przedziel 15-19 lat. Jeśli chodzi o młodych ludzi, jako główne przyczyny wymienia się relacje rodzinne, w tym utratę bliskich i problemy szkolne, przede wszystkim odrzucenie. W przypadku osób starszych częstymi powodami targnięcia się na swoje życie są kłopoty zdrowotne, rozstanie z partnerem, śmierć bliskiej osoby, zmiana sytuacji życiowej i materialnej – wyjaśnia S. Frydrysiak-Saczuk.

Czynniki, które sprzyjają tendencjom samobójczym to duże nasilenie lęku, długotrwale obniżony nastrój, sięganie po używki, utrata energii i chęci życia, uporczywe zaburzenia snu, poczucie beznadziejności, urojenia czy poczucie winy.

- Rodzice powinni obserwować swoje dzieci, niezależnie od ich wieku. Każda zmiana w zachowaniu powinna budzić czujność otoczenia np. gdy dziecko rezygnuje z dotychczasowych aktywności, które sprawiały mu przyjemność, izoluje się, unika kontaktów, mimo, że wcześniej jego zachowanie było inne. Nie należy obawiać się proszenia o wsparcie i pomoc. Warto wtedy udać się do lekarza psychiatry lub psychologa - kończy Sylwia Frydrysiak-Saczuk.